Onze hoop (of angst) dat de wereld door de coronacrisis definitief zal veranderen, hangt meer af van de ontwikkeld van het virus, dan van wat we wenselijk vinden.
- Wordt er op korte termijn een medicijn of een vacin gevonden tegen het coronavirus, dan kunnen we spreken van een tijdelijke verstoring (stoorzender*). Niet alle aangerichte schade is herstelbaar, maar onderschat de menselijke veerkracht niet. Uiteindelijk zal onze maatschappij zich grotendeels herstellen volgens het oude patroon.
- Wat als het virus zich niet laat bedwingen en voor langere tijd in een agressieve(re) vorm onder ons blijft? Dan kunnen we spreken van een creatieve distructor. Eén enkele innovatie (of creatieve distructor) is voldoende om ruimte te maken voor een maatschappelijk revolutie (of nieuwe Macro Trend).
Wanneer we een beeld schetsen van de toekomst na de corona, ontstaat al snel de neiging om de eigen dromen of angsten voorrang te geven en deze te projecteren op de toekomst. Dit maakt ons blind voor de werkelijke veranderingen, want geen enkele projectie zal de werkelijkheid straks benaderen.
Hoe die nieuwe toekomst (Macro trend) eruit zal zien, dat zullen we pas weten nadat het ons is overkomen. Laten we geen plaatjes (van nu) projecteren op de toekomst, maar beter leren kijken naar de wetmatigheid in het proces van verandering (trends), dan ontdekken we vanzelf de route(s) die belangrijk genoeg zijn voor ons om gezond en wel uit deze crisis te komen.